Historie Noordwijkerhoutse Strandlopers

Ontstaan van de NSL (door Peter van Denzen)

Rond 1966-67 waren er een aantal ijsloze winters. De groep Noordwijkerhoutse schaatsers gingen toen voor behoud van hun conditie maar hardlopen.
Dat waren hoofdzakelijk de broers van Gijlswijk en de van de Burgen (Neuten). Ikzelf  was daar nog niet bij, maar liep al wel veel zelf. Via Jantje van der Berg ( Consul) kwam ik bij de loopgroep.
Het was maar goed dat ik al getraind was, want bij de NSL moest je al een "Halve" binnen 1½ uur lopen om mee te kunnen.
We trainden op dinsdag en donderdag alleen in de winter. 's Zomers deden we niets oftewel weinig. Dat kwam ook doordat de meesten in het bollenland werkten. Dat hield in dat je zomers moest overwerken en er in de winter tijd over was.
De trainingen begonnen in de schuur bij Willem van Gijlswijk op het harde pad (nu de verlengde Hoogstraat). De trainingen gingen via de Schulpweg naar het strand en zo naar Huis ter Duin en weer terug. Wie het eerst terug was won de training en er werd zelden "geveegd".
De groep van 12-15 man en 1 vrouw (Alie Stekers) liepen veel wedstrijdjes tussen Den Haag en Egmond. Vrijwel allemaal strandloopjes tot ongeveer 12 km. Later bleek dat een uitstekende basis voor de langere afstanden.
Een van de eerste lange afstanden was de Halve van Scheveningen in 1970. Vanaf Scheveningen over het strand naar Katwijk en via de duinen weer terug.
Langzamerhand werd de loopgroep steeds groter tot in 1973 er ongeveer 30 leden meeliepen. Omdat je in die tijd voor een groot aantal wedstrijden  een KNAU licentie moest hebben, werden we allemaal lid van diverse verenigingen in de omgeving.
Zo waren er lopers lid van AV-Holland, de Bataven, de Spartaan, veteranen 40+ en meer. Uiteindelijk wilden we met z'n allen bij een vereniging.
De verenigingen in de streek "vochten" om ons. Want we presteerden hartstikke goed. Het was heel normaal dat er volop NSL-ers voorop bij de eerste 10 liepen en zo de beste van hun vereniging waren.
Ik hoor nog de Burgemeester van Waterland zuchten "alweer een NSL-er". Want er liepen op de 15 km 18 NSL-ers bij de eerste 25.

Maar goed, we zaten begin november 1977 in een zaaltje bij Van der Geest om te stemmen bij welke vereniging wij ons allen zouden aansluiten. Er was geen overeenstemming!
Toen sprak Bertus Kerkvliet de historische woorden: "waarom richten we zelf geen vereniging op". Bertus is daarna nog heel lang lid geweest van de NSL. Maar ook van de Bataven, hij woonde immers vlakbij Leiden.
Dus op 1 januari 1978 werd de NSL een "echte" vereniging. Dus de vereniging had toen direct al 40 leden. Daarna is het hard gegaan met de groei want we waren in die tijd ook echt speciaal: Lange afstand lopers, pur sang!
Ook de trainingen werden steeds beter en gewaardeerd. Na steeds in een grote groep te lopen werd gesplitst op niveau en een reëel trainingsdoel.
De trainers gingen hun diploma's behalen bij de KNAU en de vereniging bleef maar groeien. Nu bijna 50 jaar later bestaat de vereniging nog steeds en hebben we nog steeds snelle mannen en vrouwen, echter er lopen geen 18 NSL-ers meer bij de eerste 25.
De vereniging biedt ook trainingen aan die niet direct gebaseerd zijn op een snelle tijd maar meer gericht op het onderhouden van de conditie.

Belangrijkste hierbij is goed verenigingsgevoel, gezelligheid, verbeteren conditie, niet alleen hoeven te trainen, etc.
In het kort is dit het ontstaan van de NSL. Natuurlijk is er veel meer te vertellen maar dat voor een volgende keer.